Opowiedziec taniec swiadomosc ruchu

0

11 strona główna stycznia 2018 RobertaDla mnie taniec to doświadczenie bycia w ruchu i jest to coś, co wszyscy mamy, ale brakuje nam świadomości tej wspaniałej wrodzonej zdolności.

Już w drugim miesiącu ciąży zarodek odbiera wrażenia skórne i reaguje na nie ruchem, rozpoczynając w ten sposób taniec samopoznania i wymianę sygnałów z otoczeniem, proces, który będzie trwał przez całe życie.

Świadomość jest tańcem

Zdolność odczuwania i bycia w ruchu jest częścią systemu percepcji-świadomości, który rozwija się wraz z nerwami motorycznymi i czuciowymi, które u płodu jako pierwsze ulegają mielinizacji, a zatem dojrzewają i są natychmiast gotowe do zarejestrowania pierwszych ważnych relacji ze sobą i środowisko macicy.

Jednak ścisły związek pomiędzy ruchem i odczuwaniem to wiedza, którą posiadamy na poziomie komórkowym, ponieważ poprzez oddychanie komórka porusza się, rośnie i traci swój kształt, rozszerza się w przestrzeń, a następnie kondensuje w kierunku centralnego jądra.

  1. Podczas gdy to nastąpi, membrana jest pokryta filtrami i niczym skóra rejestruje informacje z cieczy, która przez nią przechodzi i odbywa się taniec, który łączy wnętrze i zewnętrze.
  2. Wszyscy możemy tańczyć, ponieważ jest to starożytne doświadczenie, należy do nas. Taniec jest ruchem, który nas stworzył i to on pielęgnuje świadomość tego, kim jesteśmy i w jaki sposób podróżujemy pomiędzy uczuciami, spostrzeżeniami, myślami i działaniami.
  3. Musimy czerpać z tej wiedzy, przybliżać ją do świadomości tego, kim jesteśmy dzisiaj, i dzięki temu nasz taniec będzie wyglądał wyjątkowo i oryginalnie.

Zapomnijmy na chwilę o kulturowych obrazach baletu, tańca akademickiego oraz wyrzeźbionych i wytrenowanych ciał zawodowych tancerzy i wejdźmy w nową wizję tańca, którą możemy wykonywać takimi, jakimi jesteśmy, która jest aktywowana przez doznania, obrazy i emocje, a potem skaczemy z radości lub biegniemy, żeby poczuć powietrze na twarzy, albo napinamy mięśnie i rozmawiamy o strachu, sile lub złości.

Taniec: przestrzeń i czas spotkania

Taniec, który rodzi się w nas i staje się spontanicznym gestem, potem rytmem i znowu dynamiką ruchu, która mówi nam, wyraża, kim jesteśmy, co postrzegamy nasz świat i jak to opowiadamy.

Taniec jest zatem krainą, z której rodzi się kreatywność i oryginalność, harmonia i piękno, którą każdy może kultywować, poświęcając czas na praktykę doświadczenia ruchu.

Taniec: przestrzeń i czas spotkania4 kwietnia 2020Razem przytulamymyperseo

Potrzeba wyrażania siebie i opowiadania swojej historii jest jedną z podstawowych potrzeb człowieka; wynikająca z tego satysfakcja jest źródłem dobrego samopoczucia, radości i ekspansji energii.

  1. Ruch jest pierwotnym środkiem wyrazu człowieka. Tak naprawdę to sposób, w jaki się poruszamy, pozostawia po nas pierwszy ślad: chodzenie, oddychanie, poruszanie rękami mówi o nas samych.
  2. Komunikacja obejmująca ekspresję cielesną, taniec, muzykę, ekspresję artystyczną i obrazową, wykorzystanie kreatywności i opierającą się na harmonii samych języków, którymi żyje ta sama osoba, jest częścią globalności „Być”.
  3. Taniec jest manifestacją aspektów lub myśli poprzez Ciało, jego ekspresję i rytmiczny ruch. Intensywnie wyraża relację ze sobą, z innymi, ze światem.

To także realizacja komunikacji międzyludzkiej poprzez ekspresję ciała, ruch i gesty.
taniec fanów

Aby uwolnić cielesną ekspresję, konieczne jest poznanie własnego ciała, zbadanie każdej jego części, uświadomienie sobie jego artykulacji, nawiązanie z nim przynależności, przeżywanie go w pełni i pozytywnie.

W ten sposób nadawana jest mu prawdziwa wartość egzystencjalna

W ten sposób nadawana jest mu prawdziwa wartość egzystencjalnaPrzedszkole jest w ten sposób przygotowane na przyjęcie Ciała, jego ruchów, które są otwarte na Innego, słuchają go, opiekują się nim, uznając je za „miejsce” do odkrywania, poznawania, szanowania; „miejsce” konstruowania tożsamości; „miejsce”, w które wpisane są alfabety niezbędne do wypowiedzi i komunikacji.

Szkoła możliwości, w której wymiary poznawcze i cielesne łączą się i integrują z wymiarem relacyjnym, w projekcie zrównoważonego rozwoju, w którym zabawa, wyobraźnia i kreatywność stają się częścią działania i działania.

  • Przez lata uczęszczania do przedszkola chłopcy i dziewczęta doświadczają komunikacji i relacji z innymi także poprzez taniec.
  • Taniec swobodny oznacza dla nich możliwość wyrażania siebie i swojej osobowości, opowiadania o swoich doświadczeniach ruchem i gestami, wchodzenia w spontaniczną i dynamiczną relację z przestrzenią i ludźmi.

Co więcej, zachęca do poszukiwania oryginalnych, osobistych i nowych sposobów poruszania się, które grupa może tworzyć własne, dzielić się, tworzyć rytuały, takie jak nasz Taniec Wilka.

Powtarzanie ruchów może powoli stać się rytmem, co również sprzyja świadomości, że nadszedł czas.

Taniec jest zatem językiem motorycznym, „dialogiem” pomiędzy ciałami, który wymaga „jednoczesnego odczytania” ruchów jednostki i grupy. Trzeba umieć obserwować, zwracać uwagę i zwracać uwagę na siebie i na ruchy innych, aby ten dialog stał się harmonijny, swego rodzaju stałą relacją pomiędzy Ja-ciałem, Ja-Inny, połączeniem myślenia-odczuwania -czyn.

Złamane skrzydła

Dzisiejszą szkołę charakteryzują relacje i wymiany o charakterze wieloetnicznym i wielokulturowym, w których komunikacja niewerbalna i cielesna stanowi niewyczerpane źródło możliwości ekspresji.

Z tych powodów znajomość innych środków wyrazu i odmiennych od własnego światów kulturowych może wzbogacić bogactwo doświadczeń chłopców i dziewcząt.

Złamane skrzydłaNa przykład tańce folklorystyczne, etniczne i tradycyjne często charakteryzują się staniem w kręgu lub wykonaniem kręgu, którego celem jest spotkanie, kontakt i przyjaźń, łańcuch bez początku i końca, w którym dzieci mogą się odnaleźć, rozpoznać i być częścią całości.

NA SKRZYDŁACH EMOCJI

  1. „Wygląd rzeczy zmienia się w zależności od emocji, dlatego widzimy w nich magię i piękno, ale piękno i magia są w nas”
  2. Ścieżka ma na celu osiągnięcie „umiejętności emocjonalnej” i wynika z potrzeby zapewnienia dziecku narzędzi do poznania i rozpoznania języka emocji, w celu stworzenia środowiska sprzyjającego relaksowi, ponownemu odkryciu siebie i innych, ponownemu odkryciu Twój potencjał.

Aby promować dobrostan psychofizyczny osoby, zostaną zastosowane różne techniki ekspresyjne i cielesne. Są to przydatne techniki przyjmowania, rozumienia i pogłębiania problemów emocjonalnych, które są ważne dla rozwoju psychicznego danej osoby.